"Alle elektronen zijn gelijk, maar sommige elektronen zijn gelijker dan anderen". Zoiets tenminste moet de gedachte zijn geweest van de directies van PZEM en kerncentrale Borssele bij het sluiten van een stroomcontract met Urenco. Er bestaat namelijk geen fysiek onderscheid tussen stroom uit een zonnepaneel of uit een kerncentrale. Daarom registreren stroomverbruikers, zoals de NS, of Oostenrijk, certificaten om de herkomst van verbruikte stroom aan te tonen. Maar PZEM (tegenwoordig een merk van het Tsjechische EP) meldt nu dat ZEH, de Zeeuwse publieke aandeelhouder van Borssele, een Power Purchase Agreement (PPA) met Urenco heeft gesloten, waarop Urenco concludeert vanaf 2027 te draaien op kernenergie.

De NS sloot vorig jaar ook via PZEM zo'n PPA, maar meldde daarbij GvOs van een windpark van Shell (sic) te kopen om de oorsprong van de ingekochte stroom aan te kunnen tonen. Wanneer nu meer grootverbruikers het voorbeeld van Urenco en Borssele gaan volgen, en claimen met een PPA ze iets over de oorsprong van de ingekochte stroom kunnen zeggen, is dat het feitelijke failliet van het wettelijke systeem van stroometikettering. Dat is namelijk gebaseerd op door de verbruiker afgeboekte stroomcertificaten. Laka bekijkt daarom ook of de claims van ZEH, PZEM en Urenco wel voldoen aan de milieu-reclamecode.

Overigens is het bijzonder dat PZEM nu optreedt als intermediair tussen ZEH en Urenco. Na eerdere berichtgeving van Laka hierover, stelde de staatssecretaris van IenW nog dat er "geen elektriciteitsleveringscontract tussen EPZ en PZEM [is]." Ook staat de kerncentrale niet opgenomen in de actuele portfolio PZEM.

Afgelopen zondag kwam kerncentrale Borssele na twee maanden weer online na uitgelopen onderhoud. Je zou je haast afvragen of Urenco haar uraniumcentrifuges vanaf 2027 ieder voorjaar een aantal weken zal gaan stilleggen wanneer Borssele weer in revisie is.