De Provincie Groningen maakt nog weer eens duidelijk dat ze niet zal meewerken aan ondergrondse opslag van kernafval en dat ze zich met alle beschikbare wettelijke middelen zullen verzetten tegen de plannen. In het Provinciaal Blad van 24 maart staat het Milieuplan van de provincie Groningen 2017-2020 dat al werd vastgesteld door Gedeputeerde Staten op 13 december 2016. Dit is de alinea over ‘Radioactief afval’: “Wij verlenen geen medewerking aan de opslag of berging van radioactief afval in de diepe ondergrond. De onbekendheid met de gevolgen hiervan en de potentiële risico’s van onder meer straling, verdragen zich niet met een duurzame ontwikkeling en met het belang van de bescherming van het (ondergrondse) milieu. Wij voeren (bestuurlijk) overleg om te voorkomen dat de ondergrond in beeld komt voor deze activiteiten. Tegen het verlenen van vergunningen voor opslag of berging van radioactief afval zullen wij ons met alle beschikbare wettelijke middelen verzetten.”
Categoriearchief: Eindberging
CieMer: reserveer mogelijke locaties ondergrondse opslag kernafval
De Commissie voor de Milieueffectrapportage vindt toch echt dat er, gezien de onomkeerbaarheid wat er in de ondergrond gebeurt, haast gemaakt moet worden met de discussie over het reserveren van locaties voor geologische opslag van radioactief afval. De regering reageert tot nu toe altijd met de redenering dat er geen haast bij is, het duurt immers nog 100 jaar voor er sprake is van ondergrondse opslag. Maar in een nieuw advies over de Structuurvisie Ondergrond is de Commissie Mer het daar niet mee eens en vindt dat de discussie over reserveren van mogelijke locaties nu gestart moet worden. Lees verder
Covra: Internationale opslag radioactief afval in Nederland
In het Financieel Dagbad van afgelopen zaterdag een juichend artikel over de Zweedse plaats Forsmark die ‘een idols-achtige’ strijd won om de ondergrondse opslag van Zweeds kernafval. Hoewel de krant weinig kritiek verwoord op de plannen, zijn die er wel degelijk, zoals het gebruik van het omstreden koper in de containers. Maar de krant opent op de voorpagina groot met het ‘nieuws’ dat Nederland nadenkt over internationale opslag. Hét nieuws voor ons is dat het er veel op lijkt alsof de Covra de Nederlandse ondergrond aanbiedt voor de opslag van kernafval uit landen met een klein kernenergie programma. Lees verder
Producent kernafval moet meer betalen voor eindopslag (in België)
Het Belgische fonds voor ontmanteling van de kerncentrales en eindopslag van nucleair afval heeft ook last van de lage rentes en groeit niet hard genoeg. Net als in Nederland. Maar daar houdt de vergelijking ook ongeveer op. Terwijl de Belgische controle instantie (de Commissie voor nucleaire voorzieningen) bepaalt dat dan de vervuiler maar meer moet betalen (1,6 miljard in de komende 2 jaar), bepaalt de Nederlandse minister van financiën Dijsselbloem, dat de Covra, die in Nederland het potje voor de eindopslag beheert, risicovoller mag beleggen. En zo hopelijk een hoger rendement haalt. Tsja. In plaats van ‘vervuiler betaalt’ is dat ‘risico voor belastingbetaler’.
Laka stelt opslag kernafval tot het jaar 2130 aan de kaak
In december 2015 heeft Laka de Minister van Economische Zaken verzocht de langdurige bovengrondse opslag van kernafval bij de Covra tot een redelijke termijn te beperken. Aanleiding hiervoor was de uitbreiding van de bovengrondse opslag van kernafval bij de Covra en Laka's gang naar de Raad van State hierover. De Raad van State stelde in november 2015 dat de geplande uitbreiding in orde was en dat vragen over de eindberging van kernafval in 2130 niet aan de orde waren. Hierop heeft Stichting Laka in december 2015 de minister van EZ officieel verzocht de langdurige bovengrondse opslag van kernafval in Nederland tot een redelijke termijn te beperken. Lees verder
Covra: te weinig rendement? Dan meer risico bij beleggen
De Covra, de centrale organisatie voor radioactief afval, mag risicovoller gaan beleggen om zo te proberen het rendement te verhogen en het fonds voor de eindberging van kernafval meer te laten groeien. Dat is een belangrijk punt uit de brief van minister Dijsselbloem (Financien) over allerlei financiële aspecten van nucleaire installaties en afvalstromen.
Bizonder kan de oplossing die Dijsselbloem heeft bedacht voor de problemen bij de Covra wel genoemd worden. Die financiële problemen zijn er omdat het Waarborgfonds Eindberging (dat in 2120 gegroeid moet zijn tot ongeveer 2 miljard euro) te weinig rendement oplevert: lang niet de verwachte 4,3%. De Covra, als verantwoordelijke voor het fonds, moet de tekorten bijpassen, maar die liepen zo op de laatste jaren dat de financiële positie van de Covra zelf in de problemen kwam. Al vanaf vorig jaar was de minister in gesprek met de Covra om een oplossing te verzinnen. Lees verder
Zoutkoepel Gasselte ongeschikt voor opslag kernafval
De zoutkoepel in het Drentse Gasselte is ongeschikt voor de berging van radioactief afval. Dat is een belangrijke conclusie die Herman Damveld trekt in zijn op 11 juni verschenen boek “Kernafval in zout. Plannen 40 jaar oud”. In dit boek – een uitgave van de stichting Laka -geeft Damveld een overzicht van alle kwesties die zich hebben afgespeeld rond de opslag van kernafval. Volgens recente en nog niet gepubliceerde gegevens van TNO is de zoutkoepel Gasselte relatief klein, smal en spits. Ook heeft deze zoutkoepel een beperkte omvang en is het onbekend hoe diep de koepel ligt; het kan 400, maar ook 800 meter zijn. “Daaruit concludeer ik dat de zoutkoepel Gasselte niet geschikt is voor de aanleg van een opslagmijn voor kernafval. Deze zoutkoepel, die 40 jaar boven aan de lijst van de regering heeft gestaan en daardoor het centrum van acties en demonstraties was, valt af.” Lees verder
Kernafvalverwerker Covra krijgt financiering niet op orde
Begin april schreef Minister Schultz van Haegen de Tweede Kamer dat kernafvalorganisatie Covra 'haar strategie voor 2015-2020 zou vormgeven in het blauwe boekje'. Dit meldde ze in antwoord op vragen van de SP naar aanleiding van Covra's slechte financiële positie en de uitblijvende update van Covra's beleidsplan uit 2008. Dit “blauwe boekje” is intussen verschenen. In deze brochure echter geen woord over de financiële problemen van de kernafvalbeheerder. Ook blijft onduidelijk hoe Covra voor een veilige berging van kernafval zal zorgen waar alléén veroorzakers van het kernafval voor betalen, dus zonder subsidie. Dit is wettelijk verplicht. Lees verder
Codée: geen kernafval in diepe boorgaten
Volgens oud-directeur Hans Codée van de Covra kleven er te veel nadelen aan het opslaan van radioactief afval in diepe boorgaten. Deze methode werd in een rapport van TNO als veelbelovend beschouwd. Codée houdt vast aan het Nederlandse plan: 100 jaar bovengrondse opslag bij de Covra, en dan eindopslag in geologische formaties. Volgens hem los je met diepe boorgaten slechts een deel van het probleem op. "In die gaten kun je slechts kleine pakketjes stoppen, maar je houdt grotere pakketten die ook gevaarlijk zijn over. Daarom zou opslag in een mijn beter zijn.”
Kernafval in zout. Plannen 40 jaar oud
Herman Damveld
Kernafval in zout. Plannen 40 jaar oud
Uitgave van de stichting Laka met medewerking van Co2ntramine, Groningen, 11 juni 2016
Inhoud
In juni 1976 kondigde de Nederlandse regering de plannen aan voor berging van radioactief afval in zoutkoepels in Noord-Nederland. In de jaren daarop was dit een veelvuldig besproken thema dat mede de aanleiding was tot de Brede Maatschappelijke Discussie over (kern)energie. De regering nam toen geen besluit over de eindberging, maar de zoutkoepels bleven wel telkens in beeld. Begin 2016 publiceerde de regering het Nationaal Programma radioactief afval met het voorstel om het daadwerkelijke begin van de eindberging zo’n 100 jaar uit te stellen. Een belangrijk argument hiervoor is dat er veel te weinig geld opzij is gelegd om welke definitieve opslag dan ook te kunnen betalen.
Uit dit Nationaal Programma zou men kunnen concluderen dat er deze eeuw verder niets gaat gebeuren. Dat is niet helemaal het geval. De regering stelt namelijk nog in 2016 een zogeheten klankbordgroep in die advies moet uitbrengen voor een besluit in 2025 over de mogelijke opslagplaatsen voor kernafval. Het gaat dan om “potentieel geschikte zoekgebieden voor berging van radioactief afval die gereserveerd kunnen worden.” Daarmee komt de discussie over de vraag aan welke eisen die locaties moeten voldoen weer op tafel, een discussie die in de jaren 70 en 80 in Nederland al gevoerd is. De ervaring uit bijvoorbeeld Duitsland leert dat het jaren duurt voor er maatschappelijke overeenstemming is over die eisen. Om in 2025 een besluit te nemen zal snel begonnen moeten worden met de keuze van locaties. De discussie over opslag in zoutkoepels of kleilagen gaat hiermee weer op gang komen.
Omdat het in 2016 precies 40 jaar geleden is dat die discussie begon, deze publicatie. De inzet is om de geschiedenis samenvattend en zo begrijpelijk mogelijk te beschrijven, waarbij we de relevante bronnen zullen aangeven. We kiezen voor een gedrukte versie en zullen daarnaast uitgebreide teksten digitaal beschikbaar stellen. Lees verder