Kernafval in zout. Plannen 40 jaar oud

Herman Damveld
Kernafval in zout. Plannen 40 jaar oud

Uitgave van de stichting Laka met medewerking van Co2ntramine, Groningen, 11 juni 2016

afval-uitsnede-kleinInhoud
In juni 1976 kondigde de Nederlandse regering de plannen aan voor berging van radioactief afval in zoutkoepels in Noord-Nederland. In de jaren daarop was dit een veelvuldig besproken thema dat mede de aanleiding was tot de Brede Maatschappelijke Discussie over (kern)energie. De regering nam toen geen besluit over de eindberging, maar de zoutkoepels bleven wel telkens in beeld. Begin 2016 publiceerde de regering het Nationaal Programma radioactief afval met het voorstel om het daadwerkelijke begin van de eindberging zo’n 100 jaar uit te stellen. Een belangrijk argument hiervoor is dat er veel te weinig geld opzij is gelegd om welke definitieve opslag dan ook te kunnen betalen.
Uit dit Nationaal Programma zou men kunnen concluderen dat er deze eeuw verder niets gaat gebeuren. Dat is niet helemaal het geval. De regering stelt namelijk nog in 2016 een zogeheten klankbordgroep in die advies moet uitbrengen voor een besluit in 2025 over de mogelijke opslagplaatsen voor kernafval. Het gaat dan om “potentieel geschikte zoekgebieden voor berging van radioactief afval die gereserveerd kunnen worden.” Daarmee komt de discussie over de vraag aan welke eisen die locaties moeten voldoen weer op tafel, een discussie die in de jaren 70 en 80 in Nederland al gevoerd is. De ervaring uit bijvoorbeeld Duitsland leert dat het jaren duurt voor er maatschappelijke overeenstemming is over die eisen. Om in 2025 een besluit te nemen zal snel begonnen moeten worden met de keuze van locaties. De discussie over opslag in zoutkoepels of kleilagen gaat hiermee weer op gang komen.
Omdat het in 2016 precies 40 jaar geleden is dat die discussie begon, deze publicatie. De inzet is om de geschiedenis samenvattend en zo begrijpelijk mogelijk te beschrijven, waarbij we de relevante bronnen zullen aangeven. We kiezen voor een gedrukte versie en zullen daarnaast uitgebreide teksten digitaal beschikbaar stellen.

De auteur
Herman Damveld volgt al vanaf 1976 alle ontwikkelingen op het gebied van kernenergie en de berging van radioactief afval in zoutkoepels. Hij heeft daarover vele artikelen geschreven.

De uitgever
Stichting Laka analyseert ontwikkelingen op het gebied van kernenergie en publiceert daarover. Het heeft het meest uitgebreide documentatiecentrum over kernenergie van Nederland.

Prijs en bestellen
Het boek bevat 70 pagina’s (17x24cm, gebrocheerd), en kost € 7,50 kosten (inclusief porto).

Bestellen kan door het bedrag over te maken op IBAN NL54 TRIO 0390 9021 79 ten name van Stichting Laka, Amsterdam. U krijgt het boek dan opgestuurd.

Voor meer informatie en/of uw bestelling kunt u contact opnemen met Laka.

Dit bericht werd geplaatst in , op door .
Heb je een opmerking of zie je een feitelijke onjuistheid? Laat het ons weten!

Over Herman Damveld

Herman Damveld leeft duurzaam; is zelfstandig onderzoeker en publicist over energie, o.a. bij Laka.



Gerelateerde berichten:

 

  • 15 mei 2018: “Maatschappelijk traject onontbeerlijk voor eindberging kernafval”

    "Naast onderzoek naar de technische eisen en mogelijkheden van geologische berging in Nederland, is een maatschappelijk traject onontbeerlijk om te komen tot een door de samenleving gedragen keuze voor eindberging." Dat stelt staatssecretaris Van Veldhoven in reactie op een aantal rapporten over allerlei aspecten van eindopslag van kernafval. Maar de conclusie is ook dat het […]


  • 11 juni 2016: Zoutkoepel Gasselte ongeschikt voor opslag kernafval

    De zoutkoepel in het Drentse Gasselte is ongeschikt voor de berging van radioactief afval. Dat is een belangrijke conclusie die Herman Damveld trekt in zijn op 11 juni verschenen boek “Kernafval in zout. Plannen 40 jaar oud”. In dit boek – een uitgave van de stichting Laka -geeft Damveld een overzicht van alle kwesties die […]


  • 29 januari 2015: Zoutkoepels als ondergronds berglandschap

    In 1976 noemde de regering vijf zoutkoepels die in aanmerking zouden komen voor ondergrondse opslag van kernafval: Gasselte, Schoonloo, Pieterburen, Onstwedde en Anloo. In 1987 verscheen het Tweede Tussenrapport van OPLA (Commissie OPslag te LAnd), waarin 34 zoutkoepels en zoutlagen worden genoemd. In een bijlage bij het OPLA-rapport uit september 1993 worden nog maar zeven […]


  • 10 oktober 2024: Nieuw onderzoek bevestigt: Kerncentrales zijn subsidieslurpers

    De geplande kerncentrales gaan meer dan drie keer zoveel kosten als begroot. Dat blijkt uit een nieuw rapport van onderzoeksbureau Profundo. Zij analyseerde zes recente kernenergie projecten van Westinghouse, EDF en KHNP. Eén van deze drie nucleaire bedrijven wil de nieuwe Nederlandse centrales gaan bouwen. ‘Dit onderzoek toont aan dat de kosten en bouwtijden van […]


  • 6 september 2024: PVV-stas laat uitstel kernafval-eindberging in 2100 los

    Sinds 1984 was het Nederlands kernafvalbeleid "doorschuiven naar volgende generaties": Pas in het jaar 2100 zou de overheid gaan kijken naar een eindberging die dan dertig jaar later klaar zou moeten zijn. Tot deze week. Woensdag publiceerde het Rathenau Instituut namelijk ‘Nu samen stappen maken; een advies voor het besluitvormingsproces over het langdurig beheer van […]


  • 15 augustus 2024: Goede redenen waarom kernenergie niet kan

    Els de Groen is zich al heel lang bewust van de gevaren van kernenergie. Omdat ze ziet dat Nederland zonder zich hier goed van bewust te zijn hard de verkeerde kant op holt, heeft ze voor een breed publiek de redenen waarom kernenergie niet kan nog een keer helder op een rij gezet.