Simon Rozendaal schrijft op de website van Elsevier een (premium!) artikeltje over de onnodige zorgen over de kerncentrales in België. Het artikel begint met: “Op papier is kernenergie levensgevaarlijk, in de praktijk is het een veilige vorm van stroomopwekking.”
Het lukt Rozendaal om in de enige alinea die inhoudelijk over de veiligheidsituatie in de oude kerncentrales gaat, DRIE fouten te maken. Hij schrijft: “De oudste twee dateren van 1975 en dus ontstaan af en toe haarscheurtjes in het beton. Maar in de eerste plaats betreft dat het niet-nucleaire gedeelte, in de tweede plaats zitten in ouder beton altijd haarscheurtjes en in de derde plaats is keer op keer bij inspecties vastgesteld dat het geen kwaad kan.”

Maar de scheurtjes zitten in het staal van het reactorvat, en dat behoorde de laatste keer dat we het checkten wel degelijk tot het nucleaire gedeelte; en FANC en de eigenaar Electrabel zeggen juist dat ze er veertig jaar geleden ook al zaten. Dus niet in beton in het niet-nucleaire gedeelte en ontstaan na 40 jaar.

Op papier is Simon Rozendaal journalist; in de praktijk is hij een ongenuanceerd voorstander van kernenergie die het met feiten niet zo nauw neemt.