Afgelopen vrijdag is de aanvraag om de controversiële Jabiluka Mineral Lease in Kakadu (Australië) te verlengen afgewezen door de Northern Territory en federale regering. Hiermee is de uraniummijnbouw in de Kakadu regio, die op de Werelderfgoedlijst staat, van de baan - tientallen jaren eerder dan waar de industrie voor pleitte.
De Mirarr, de Traditional Owners die in het gebied leven, worden vertegenwoordigd door de Gundjeihmi Aboriginal Corporation (GAC).
Begin mei was Thalia van den Boogaard, CEO van de GAC, nog bij Laka op bezoek om te vertellen over de inspanningen van Mirarr om Jabiluka te behoeden voor uraniumwinning. Dat is dus nu gelukt.

Op 26 juli heeft de minister van Mijnbouw van het Northern Territory, Mark Monaghan, op advies van de Australische federale regering, de aanvraag van mijnbouwbedrijf ERA om de mijnbouwvergunning voor Jabiluka te verlengen, afgewezen. Dit beschermt Jabiluka tegen mijnbouw en wordt van kracht op 11 augustus, wanneer de huidige concessie afloopt. De volgende stappen voor de regering zijn het streven naar opname in het Werelderfgoed en samenwerking met Mirarr om nieuwe afspraken te maken om het gebied op te nemen in het Kakadu National Park.

Veertig jaar lang heeft de Mirarr zich verzet tegen uraniumwinning op hun land. Dit is het resultaat van de vasthoudendheid en de kracht van mensen - maar bovenal is het een eerbetoon aan de veerkracht van het Mirarr volk. En gedurende vele van deze jaren heeft een stellaire cast van activisten, voorstanders en supporters aan hun zijde gestaan. Veertig jaar is lang. Maar het wordt in de schaduw gesteld door de tijdlijn van het leven, de bezetting van de First Nation en van de levensduur van radioactief afval. Hoewel het venijn vast in staart zit en er nuances en problemen zullen zijn, is dit nu al een klinkende overwinning voor de rechten van de Aboriginal First Nations en voor het kwetsbare milieu.