Tot en met vrijdag, 22 november, is in Bakoe, Azerbeidzjan, COP29 bezig, de VN Climate Change Conference. De inbreng van het Nederlandse regering is vrijwel nihil, die heeft ook helemaal niks met klimaatbeleid. Het enige dat ze daarvoor, als een alibi of schaamlap (wat wijst op schaamte die er niet is) gebruiken is kernenergie. Meer landen hebben deze kwaal. Trots wordt
meegedeeld dat zes nieuwe landen zijn aangesloten bij de coalitie (gestart vorig jaar op
COP28 in Dubai) die een verdrievoudiging van de kernenergie-capaciteit in 2050 wil. Met die 6 hebben nu 31 landen die verklaring ondertekend. Bij die 31 landen zijn er maar liefst 13 die nu nog geen enkele kerncentrale in bedrijf hebben: Kroatië, El Salvador, Ghana, Jamaica, Kazachstan, Kenia, Kosovo, Moldavië, Mongolië, Marokko, Nigeria, Polen en Turkije (wel in aanbouw). En een verdrievoudiging van niks is ook in 2050 nog steeds niks.
Afgelopen week werd in Bakoe dan ook
actie gevoerd tégen kernenergieplannen en vóór een echt klimaatbeleid: de internationale coalitie
Don’t nuke the climate hield verschillende demonstraties met vertegenwoordigers van milieu- en klimaatbewegingen van over de hele wereld. Want: als de focus bij de energietransitie ligt op kosten en snelheid is dat het einde van kernenergie.
(meer…)
Grote techbedrijven vestigen sinds kort hun
hoop op kernenergie. Onderzoekers van het Rathenau-instituut vinden dat er kritischer gekeken moet worden naar de onderliggende energiehonger en de groeiende afhankelijkheid van Big Tech. Uit hun bijdrage in het NRC:
Energie vormt [..,.] de ruggengraat van de digitale wereld. En grote techbedrijven nemen vaak essentiële onderdelen van hun waardeketen in eigen beheer. Hierdoor neemt hun mondiale machtspositie [...] verder toe.
Met betrekking tot kerncentrales is die machtspositie zorgelijk omdat het gaat om een kritieke infrastructuur met strategische belangen. Bovendien kan de kennis en technologie die nodig zijn voor kernenergie als onderhandelingsmiddel worden ingezet op het geopolitieke toneel. Het beslag op energie en ruimte is daarnaast een publieke zaak. Bij schaarste ontstaat een verdelingsvraagstuk: energie die door datacenters wordt verbruikt, kan niet elders worden ingezet. De afhankelijkheid van de samenleving van Big Tech neemt hierdoor dus toe, waardoor ook de sturingskracht van de maatschappij om te beslissen over gebruik en inzet van schaarse middelen afneemt.
(meer…)
Grote koppen in de Telegraaf en op de
socials:
“Kleine kernreactoren (SMR’s) kunnen belangrijke rol spelen in toekomstig energiesysteem.” Het is letterlijk de kop van het persbericht van TNO en NRG/Pallas over hun vandaag gepubliceerde rapport: Small modular reactors in the Dutch energy system. Tot wel 13 SMRs (in het rapport staat zelfs 27) zullen er moeten komen tot 2050. De
usual suspects twitteren er enthousiast over: zie je wel? Maar niemand leest blijkbaar het hele rapport. Daarin concludeert TNO/NRGPallas namelijk: “
On the other hand, with delayed introduction of SMRs or no nuclear at all, a carbon neutral energy system in 2050 is possible aswell.”
(meer…)
Na de
sprookjes van het CDA en de VVD wil de provincie Overijssel volgend jaar onderzoeken of er locaties zijn voor micro-reactoren, kernreactoren tot 20MW. Vooruitlopend op dat onderzoek stelt de provincie dat er vier mogelijke locaties zijn waar de ‘nabijheid van een constante en substantiële elektriciteitsvraag erg van belang’ is. Regionale dagbladen
meldden dit gisteren naar aanleiding van een concept-versie van de Energievisie. Kleine reactoren zijn "met name geschikt voor de levering aan grootschalige industrie”, aldus de energievisie. Op een kaartje dat Gedeputeerde Staten aan de Provinciale Staten voorlegt staan vijf clusters met een intensieve energievraag. Maar volgens een woordvoerder van GS heeft het kaartje "geen enkele status".
Uit een
onderzoek van die zelfde provincie, afgelopen mei, bleek dat de inwoners van Overijssel een voorkeur hebben voor zonnevelden, windturbines, en biomassa (in die volgorde) en dan ongeveer op de
laatste plaats SMR’s.
(meer…)
Op de avond van 13 november 1974, vandaag precies 50 jaar geleden, was Karen Silkwood op weg naar een overleg met een verslaggever van de New York Times en een functionaris van de vakbond
Oil, Chemical and Atomic Workers (OCAW). Op een verlaten snelweg in Oklahoma raakte haar auto van de weg botste tegen een duiker. Silkwood was op slag dood. Ze was vakbondsactivist en werkte als technicus bij een fabriek van de Kerr-McGee Corp. in Cimarron, Oklahoma voor de productie van plutoniumbrandstof. Enkele dagen voor haar dood werd Silkwoods' appartement verontreinigd met zeer giftig plutonium, afkomstig uit de kerncentrale waar ze werkte. Silkwood zelf werkte echter niet met plutonium.
Vanwege haar vakbondsactivisme hield de firma Kerr-McGee haar en haar huisgenoten in de gaten. Documenten over problemen bij de fabriek die getuigen hadden gezien vóór Silkwoods dood, ontbraken. Een onafhankelijk onderzoek vond bewijs dat haar auto van de weg was gereden, wat in tegenspraak was met het officiële onderzoek.
(meer…)
Gisteren
publiceerde het CDA en de VVD weer een actieagenda voor kleine kerncentrales. Kamerleden Silvio Erkens en Henri Bontenbal vinden dat er te weinig haast gemaakt wordt en willen, tegen
beter weten in, dat er vóór 2035 SMR’s in Nederland in bedrijf zijn. Hun ‘versnellingsplan’ is gister aan VVD-minister Sophie Hermans (Klimaat en Groene Groei) aangeboden. Zij had vorige week op Kamervragen
geantwoord dat ze er van uit gaat dat SMR’s niet vóór 2040 in Nederland inzetbaar zijn.
(meer…)
Uit het NRC van morgen (vrijdag):
Een onderzoek dat minister Sophie Hermans (Klimaat en Groene Groei, VVD) heeft laten uitvoeren naar de gevolgen van het langer openhouden van de kerncentrale in Borssele, schiet op cruciale punten tekort. Zo is niet duidelijk genoeg gemaakt wat het effect is voor de nucleaire veiligheid. Ook de consequenties van de toenemende hoeveelheid nucleair afval zijn „onvoldoende” onderzocht.
Dit concludeert de onafhankelijke commissie van deskundigen die de juistheid en volledigheid van het zogeheten milieueffectrapport (mer) moet controleren. De Commissie voor de milieueffectrapportage publiceert haar bevindingen deze vrijdag. (meer…)
Inmiddels is duidelijk wat de Baltiyksiy-202, een Russische nucleair transportschip, 6 oktober naar Rotterdam
bracht: Uraniumpellets voor de ANF kernbrandstoffabriek in het Duitse Lingen. Dit blijkt uit een geüpdate transportoverzicht op de
site van de Duitse toezichthouder BASE. ANF fabriceert ook splijtstof voor kerncentrale Borssele. Hiervoor ontvangt de Duits/Franse firma onder andere opgewerkt
uranium uit Rusland. De uraniumpellets worden in slijtstofstaven gelasd. In september heeft ANF splijtstofstaven geleverd aan Borssele. Niet duidelijk is of de Zeewuse kerncentrale ook de finale eindbestemming van het transport van begin oktober is.
(meer…)