Op 17 april heeft Laka een brief naar de minister van EZ gestuurd over het verbrossingsonderzoek reactorvat kerncentrale Borssele. In het kort kwam de brief er op neer dat we het vreemd vinden dat voor een onderzoek waarvan in België in een paar maanden de resultaten bekend zijn, de resultaten volgens de door de minister afgegeven vergunning pas in 2020 bekend hoeven te zijn. "EPZ heeft als slogan “Voortdurend verbeteren”. Bij stichting Laka verbazen wij ons er dan ook over dat de vergunninghouder u voorstelde om SOP-3 en SOP-4 met een methode uit 1973 te bestralen terwijl in België sinds 1996 een onderzoekinstallatie beschikbaar is die dit soort bestralingen in plaats van binnen jaren binnen weken uit kan voeren. U stelt in reactie op zienswijzen die zijn ingediend tijdens de vergunningsprocedure dat u met de door EPZ voorgesteld oude methode hebt ingestemd om discussie te voorkomen en dat de SOP’s niet bedoeld zijn om bewijs te leveren, maar om conservatieve aannames in berekeningen te verifiëren. We zien nu in België dat onverwachte resultaten van dit soort verificatie aanleiding geeft voor directe preventieve stillegging van reactoren. Het is ons dus niet duidelijk hoe u verschil maakt tussen “bewijs leveren voor” en “verificatie van” aannames over de veiligheidsmarge." SOP3 en 4 zijn twee sets proefstukken.
De minister laat ons nu schriftelijk weten dat er "geen nieuwe feiten en omstandigheden (zijn) die tot een ander oordeel zouden moeten leiden" dan ten tijde van het afgeven van de vergunning voor kerncentrale Borssele vorig jaar maart. Want, het mantra: in het reactorvat van Borssele zijn niet zoals in België waterstofvlokken (scheurtjes) aanwezig en "er is daarom geen noodzaak om met een eventueel snellere methode de veiligheidsmarge voor brosse breuk te onderzoeken".
Lees het nieuwsbericht van Laka van 28 maart: Doel-3 en Tihange-2 nu dicht; uitsluitsel Borssele pas rond 2020. We komen er nog op terug.